Reklama

Mówmy o narkomanii

W sobotę 23 listopada na scenę Opery na Zamku w Szczecinie wraca spektakl w choreografii i inscenizacji Roberta Glumbka „Dzieci z dworca ZOO”. Początek o 19.00. Przedstawienie otrzymało od jury plebiscytu „Bursztynowego Pierścienia” nagrodę za najlepszy spektakl sezonu. Robert Glumbek został uhonorowany nagrodą za najlepszą choreografię w prestiżowym konkursie XIII Teatralnych Nagród Muzycznych im. J. Kiepury.

igryfino.pl | Dołącz do nas na Facebooku
18.11.2019 11:52
Źródło: Magdalena Jagiełło-Kmieciak, rzecznik prasowy Opery na Zamku

Autor: P. Gamdzyk©Opera na Zamku

Mówmy o narkomanii – "DZIECI Z DWORCA ZOO" w Operze na Zamku w Szczecinie

Opis:

Kilkunastoletnie dzieci uzależnione od narkotyków, sprzedające swoje ciało za tzw. działkę, po to, by w ich szarej rzeczywistości choć na moment zabłysła radość. „Dzieci z dworca ZOO” w inscenizacji wybitnego choreografa Roberta Glumbka to genialny spektakl na kanwie kultowej już książki. Poznajemy losy Christiane F., jej heroinowych przyjaciół, szybkie staczanie się na dno. Poznajemy Fatum, które zabiera młodych narkomanów jednego po drugim w stronę tajemniczego światła. Czy to śmierć czy odlot? Czy można uciec od nałogu? Ocenę pozostawiamy Państwu. „Dzieci z dworca ZOO” to spektakl wstrząsający, a w sensie społecznym – potrzebny każdemu – rodzicowi i dorastającemu człowiekowi. Sugestywna narracja, ekspresyjny taniec współczesny, wspaniała muzyka z młodzieńczych lat głównej bohaterki, między innymi jej idola Davida Bowiego, symboliczna, undergroundowa scenografia – to wszystko tworzy aurę niepokoju.

UWAGA – w spektaklu wykorzystywany jest stroboskop!

Robert Glumbek: „O narkomanii powinno się mówić cały czas. Bo my, ludzie, wciąż powtarzamy swoje błędy. Trzeba mówić dzieciom, jakie są konsekwencje, bo wiedzą tylko, że gdy są na haju, jest super. Musimy im mówić, co potem może się dziać z człowiekiem, dokąd ta droga prowadzi. Chciałem pokazać dzieci zmieniające się w czasie, i to, jak z życia pełnego wigoru przechodzą w pustkę, beznadziejność, zmieniają się nawet wizualnie. Tu wszystko powiązane jest nićmi. I sytuacja rodzinna, i polityczna. A dzięki narkotykom najszybciej wszystko, co złe, się zapomina. Momentalnie”.

Jacek Jekiel, dyrektor Opery na Zamku w Szczecinie: „Myślę, że dzięki temu, co robimy, uda się choćby jedną zagubioną duszę wyrwać z nałogu, to będzie gigantyczny sukces. Poza artyzmem, wspaniałą choreografią to jest zadanie sztuki: powinna zmieniać świat na lepsze. A to oznacza wyrwanie się ze szponów nałogu, który ostatnimi czasy jest, moim zdaniem, nieco bagatelizowany”.

Realizacja:

Choreografia i inscenizacja – Robert Glumbek

Scenografia – Wacław Ostrowski

Kostiumy – Tijana Jovanović

Reżyseria świateł – Dawid Karolak

Obsada:

Christiane – Emma McBeth

Detlef – Paweł Wdówka

Fatum – Łukasz Przespolewski

Matka – Ksenia Naumets

Ojciec – Vasyl Kropyvnyi

Siostra Christiane – Stéphanie Nabet