Prawo energetyczne – czym jest?

Ustawa Prawo energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 roku, jest aktem regulującym sektor energetyczny, czyli podmioty wytwarzające i handlujące energią elektryczną oraz paliwami. Określa ona zasady dostarczania energii, paliw i ciepła oraz opisuje zasady polityki energetycznej państwa. Reguluje też przyznawanie koncesji oraz czynności związane z funkcjonowaniem taryf energetycznych. W treści ustawy znajdują się też regulacje dotyczące urządzeń energetycznych, sieci, instalacji i ich eksploatacji. Opisuje ona także szczegółowo kompetencje prezesa urzędu regulacji energetyki oraz definiuje przepisy z tego sektora gospodarki.

Regulacje dotyczące dostarczania paliw i energii

Obszernym rozdziałem Prawa energetycznego jest ten dotyczący dostarczania paliw i energii. To w nim określone są zasady przyłączania odbiorców do sieci – gazowniczej i energetycznej. Rozdział ten jest dość istotny dla osób, będących odbiorcami wrażliwymi (o niskich dochodach, z dodatkiem mieszkaniowym), bowiem reguluje wysokość dodatku energetycznego. Ustawowej regulacji podlega także przesyłanie dwutlenku węgla, w oparciu o przyłączenie do sieci transportowej i zawarciu umowy o świadczenie usług przesyłu. Prawo energetyczne reguluje też zasady funkcjonowania systemu pomiarowego – w tym terminy instalacji liczników zdalnego odczytu u odbiorców. Ustawa ta opisuje również funkcjonowanie systemu informacji rynku energii.

Polityka energetyczna państwa

Jest to jeden z kluczowych działów ustawy, opisujący zadania i cele polityki energetycznej państwa. Jej celem jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju a także wzrostu efektywności energetycznej, uwzględniającej ochronę środowiska i klimatu. Politykę energetyczną tworzy się w oparciu o zasady zrównoważonego rozwoju a ona sama, jako dokument, przyjmowana jest na 5 lat. Polityka energetyczna musi zawierać diagnozę sytuacji, panującej w sektorze energetycznym a także określać priorytetowe kierunki działań państwa w tym obszarze. Ustawa precyzuje też wytyczne, dotyczące planowania działań w sektorze energetycznym oraz ustala zasady sprawozdawczości z ich wykonania (muszą zawierać wnioski z monitorowania bezpieczeństwa dostaw paliw i energii).

Urząd Regulacji i Energetyki

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest centralnym organem administracji rządowej do spraw regulacji gospodarowania paliwami oraz energią. Także i jego zakres kompetencji reguluje ustawa Prawo energetyczne. Do jego zadań należy między innymi udzielanie i cofanie koncesji oraz kontrolowanie stosowania taryf energii elektrycznej, gazu i dostaw ciepła. Przy URE działa koordynator do spraw negocjacji, który odpowiada za rozwiązywanie konfliktów pomiędzy odbiorcami (paliw i energii w gospodarstwie domowym) a przedsiębiorstwami energetycznymi. Pomaga on polubownie rozstrzygać konflikty pomiędzy konsumentem a przedsiębiorstwem.

Rejestry, taryfy i uzyskiwanie koncesji

Ustawa Prawo energetyczne opisuje także, jaki rodzaj działalności gospodarczej wymaga uzyskania koncesji. Wymienione są tu między innymi podmioty wytwarzające paliwa lub energię lub te, które je magazynują, przesyłają lub dystrybuują. Konieczność posiadania koncesji obejmuje też podmioty obracające paliwami i energią oraz przesyłające dwutlenek węgla. W ustawie poruszona jest także kwestia taryf energii elektrycznej.

Eksploatacja urządzeń oraz kary pieniężne

Ustawa reguluje również zagadnienia związane z produkcją, importem, budową oraz projektowaniem urządzeń i instalacji, wytwarzających energię elektryczną. Opisuje też konieczność posiadania kwalifikacji, pozwalających na wprowadzanie napraw w instalacji elektrycznej. Ustawa opisuje także kwestie kar w przypadku niewypełniania obowiązków ustawowych przez przedsiębiorstwa energetyczne.