Ustawianie zapalonych zniczy na grobach zmarłych to symbol

Dzień zaduszny

W poniedziałek 1 listopada Polacy ruszają tłumnie w stronę cmentarzy, aby w spokoju i zadumie uczcić pamięć o swoich bliskich, którzy odeszli. W rzeczywistości obchodzimy wówczas dzień Wszystkich Świętych, czyli wspomnienie chrześcijan, którzy doczekali się zbawienia i trafili do nieba. Prawdziwe święto zmarłych przypada w Dzień Zaduszny, czyli 2 listopada. Tego dnia wierni modlą się za swoich bliskich, którzy już odeszli z tego świata, o łaskę oczyszczenia.

Co właściwie oznacza znicz?

Dziś przy każdym cmentarzu znajdziemy stoiska, które oferują całą gamę najpiękniejszych i najbardziej wymyślnych zniczy. Obecnie zapalanie symbolicznego światła wyraża pamięć o zmarłych. Ogień umieszczany na nagrobkach w postaci płonącej świecy ma symbolizować także nadzieję na nowe życie. Niegdyś jednak przypisywano mu inną rolę. Wedle starego zwyczaju, jeszcze za czasów pierwszych pogan wierzono, że początek listopada był wyjątkowym czasem, który sprzyjał połączeniu duchowemu z umarłymi. Światło miało pomóc im w spełnieniu potrzeb cielesnych, ogrzać i oświetlić drogę do domu. Na nagrobkach stawiano nawet jedzenie i napoje, dzięki którym zabłąkane dusze mogły posilić się na drogę. Ogień miał również odstraszyć złe duchy. Podobne obrzędy opisywane były m.in. w drugiej części lektury szkolnej pt. „Dziady” autorstwa Adama Mickiewicza. Fragment poniżej:

Czyscowe duszeczki!
W jakiejkolwiek świata stronie:
Czyli która w smole płonie,
Czyli marznie na dnie rzeczki,
Czyli dla dotkliwszej kary
W surowym wszczepiona drewnie,
Gdy ją w piecu gryzą żary,
I piszczy, i płacze rzewnie;
Każda spieszcie do gromady!
Gromada niech się tu zbierze!
Oto obchodzimy Dziady!
Zstępujcie w święty przybytek;
Jest jałmużna, są pacierze,
I jedzenie, i napitek.