Stanisław Rzeszowski (1920 -1985) to wybitny historyk, nauczyciel i wychowawca wielu pokoleń gryfinian, popularyzator słowiańskiej przeszłości Pomorza Zachodniego.
Od 1965 r. nauczyciel, bibliotekarz, reżyser zespołu teatralnego w Liceum Ekonomicznym w Gryfinie. W latach 1955 -1960 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1969 r. założył Ośrodek Wiedzy o Pomorzu Zachodnim i Ziemiach Połabskich, który wydawał materiały szkoleniowe dla kierowników wycieczek szkolnych i organizatorów turystyki. Był współzałożycielem Szczecińskiego Towarzystwa Kultury i Klubu „Odra-Wisła-Sprewa", mającego na celu ożywienie kontaktów z Łużyczanami.
Z inicjatywy Stanisława Rzeszowskiego w dniu 5 września 1970 roku Liceum Ogólnokształcące w Gryfinie otrzymało imię harcmistrza Aleksandra Omieczyńskiego – przedwojennego działacza polonijnego i harcerskiego, aktywisty Związku Polaków w Niemczech, prześladowanego za działalność polonijną, zamordowanego przez gestapowców w Berlinie (po dojściu Hitlera do władzy).
Geografia życia Rzeszowskiego jest geografią pokolenia. Urodził się w 1920 roku w Teleżynce na Ukrainie. Maturę pedagogiczną zdawał w Rogoźnie Wlkp. W czasie okupacji brał udział w ruchu oporu. W drodze do pruszkowskiego obozu uciekł z transportu, a potem był w partyzantce w Puszczy Kozienickiej.
Za wybitne osiągnięcia w rozwoju kultury szczecińskiej został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Gryfa Pomorskiego" i innymi odznaczeniami organizacji społecznych oraz nagrodą Prezydium WRN w 1970 roku.
Jego „drogę życiową” uwieczniono inskrypcją na pomniku : „Nieborzym – Warszawa – Tetyjów – Poznań – Radom – Gniezno – Gubin – Nowogard”
Zmarł 4 listopada 1985 roku i pochowany został w grobie matki. [Gryfino, ul. Pomorska – cmentarz komunalny: kw. 19, rz. 1, grób 11] (fragment biogramu opr. przez Antoniego Adamczaka)
Starsi mieszkańcy Gryfina pamiętają śp. Stanisława Rzeszowskiego. Autor ponad czterystu artykułów i folderów o Pomorzu Zachodnim i opowiadań historycznych dla młodzieży.
Jego działalność na terenie miasta sprawiła, iż był człowiekiem powszechnie znanym, lubianym i szanowanym. W Jego ostatniej drodze na gryfińskim cmentarzu wzięła udział tłumnie ludność Gryfina, a w szczególności młodzież, nauczyciele oraz harcerze. Jako nauczyciel w szkołach Nowogardu, Szczecina i Gryfina wychował setki młodzieży, wpajając w nią zamiłowanie do ziem położonych nad Odrą i Bałtykiem.
KAFI
Napisz komentarz
Komentarze