Dziś 13 stycznia, w związku z tym przywołujemy imię świętego Hilarego z Poitiers. Znany również jako Doktor Kościoła, jest jednym z pierwszych wyznawców, których Kościół zaczął publicznie oddawać cześć. Nie został wyniesiony na ołtarze z powodu oddania życia za wiarę, ale za swój intelekt i refleksję teologiczną. Był wybitnym obrońcą wiary katolickiej, zwłaszcza wobec arian, którzy negowali boskość Chrystusa.
Młody biskup
Hilary urodził się około 301 roku w Poitiers we Francji. Pochodził z pogańskiej rodziny i otrzymał staranne wykształcenie. Pracował jako retor i studiował Pismo Święte, zwłaszcza Ewangelię św. Mateusza i św. Jana. Do chrześcijaństwa nawrócił się jako dorosły, będąc żonatym mężczyzną i ojcem córki. Chrztu dokonał się w 345 roku, a kilka lat później został wybrany na biskupa w Poitiers, mając zaledwie 35 lat. Nieobowiązujący wówczas celibat pozwolił Hilaremu pełnić swoje obowiązki biskupie, nie zakłócając życia rodzinnego. Wspólnie z żoną prowadzili życie klasztorne w swoim domu, a córka Hilarego, Abra, również została świętą.
Arianie
Okres sprawowania przez Hilarego funkcji biskupa w Poitiers przypadł na trudny moment dla Kościoła. Arianie zyskiwali coraz większą popularność, odrzucając boskość Chrystusa i uznając Go jedynie za doskonałe stworzenie. W 356 roku na synodzie w Beziers zwolennicy arianizmu, nazwani przez Hilarego "fałszywymi apostołami", domagali się jego wygnania. Cesarz Konstancjusz zgodził się na to, i przez kilka lat Hilary przebywał na wygnaniu we Frygii, w Azji Mniejszej.
Obrońca boskości, ale też pierwszy ekumenista
Jednakże pomimo wygnania Hilary nie milczał. Nadal walczył z poglądami Ariusza, pisząc listy i teologiczne rozprawy do swoich wiernych. Jego działalność na rzecz Kościoła w ojczyźnie sprawiła, że otrzymał przydomek Obrońcy Galii. To on doprowadził do zorganizowania synodu w Paryżu, który potępił arian i przyjął nicejski symbol wiary. Hilary ochrzcił również przyszłego świętego, biskupa Tour, Marcina i był jego kierownikiem duchowym. Podczas pobytu na wygnaniu w Azji Mniejszej, Hilary poświęcił czas na zgłębianie greckiego języka, historii sporów z arianizmem i teologii tamtejszego Kościoła. Jego działalność na rzecz porozumienia między Wschodem a Zachodem sprawiła, że nazwano go pierwszym ekumenistą.
Nieugięty strażnik wiary
Hilary zmarł w 367 roku, zostawiając po sobie obszerny i różnorodny dorobek pisarski. Jego prace mają charakter egzegetyczny, polemiczno-teologiczny oraz hymny. Komentarz do Ewangelii Mateusza jest szczególnie ważny, gdyż jest najstarszym zachowanym źródłem po łacinie. Inne znaczące dzieła to O Trójcy, Księga Synodów oraz Traktaty o Psalmach. Święty Hilary z Poitiers, obrońca wiary i wybitny teolog, jest uznawany za jednego z pierwszych doktorów Kościoła. Dzięki swojemu intelektowi i poświęceniu dla nauki katolickiej, pozostawił trwały ślad w rozwoju chrystologii i teologii Trójcy Świętej. Jego wierność Kościołowi i oddanie w walce z herezjami arianizmu nadal stanowi wzór dla chrześcijan.
Legenda
Był tak mądry iż mimo tego, że był żonaty, wybrano go biskupem Poitiers. Według legendy uważany jest za pierwszego twórcę hymnów kościelnych.
W modlitwie wzywany jest do obrony przed wężami i w razie ukąszenia przez węża, w zagrożeniu wścieklizną.
Napisz komentarz
Komentarze